Een oase voor jonge vluchtelingen in Zweden

Mikaela Berg en Omid Mahmoudi werken bij 'Mötesplats Otto': een open ruimte voor alleenstaande, minderjarige vluchtelingen in Malmö, Zweden. In dit interview vertellen Mikaela en Omid over hun werk, de jongeren waarmee ze werken en het zorgwekkende politieke klimaat in Zweden. 'Als wij er niet voor hen waren, was er niemand'.

Lees meer

De belangrijkste rol van Mötesplats Otto is om minderjarige vluchtelingen een gevoel van verbondenheid te geven en een plek te bieden waar ze welkom zijn. En dat is hard nodig in de steeds killere Zweedse migratiepolitiek. Jongeren komen naar 'Otto' om een volwassene te ontmoeten als ze behoefte hebben aan een gesprek, om deel te nemen aan de vele culturele of sportieve activiteiten, om te eten, hun huiswerk te maken of om juridisch advies te krijgen over migratierecht of sociale kwesties. 

Mikaela en Omid maken sinds het begin deel uit van Mötesplats Otto. Ze vertellen dat ze zich zorgen maken over de huidige politieke ontwikkelingen in Zweden. Mikaela: ‘Hier bij Otto zien we de gevolgen van de hardere migratiepolitiek. Als gevolg van de geestelijke en economische nood en de dakloosheid gaan veel jongeren aan de drugs. Dat hangt sterk samen met het zeer onmenselijke, uitzichtloze wachten waaraan deze jonge vluchtelingen worden blootgesteld.’ Omid vult aan: ‘De situatie in Zweden is onmenselijk en het nieuwe politieke akkoord genaamd het TIDÖ-akkoord zorgt voor enorm veel stress bij Otto.’ [Een akkoord van de nieuwe regering met vergaande repressieve voorstellen over migratie, red]. 

'Niet helpen is geen optie'

Mikaela en Omid zien het belang in van het creëren van een oase waar jonge vluchtelingen even aan iets anders kunnen denken dan aan hun problemen. Bij Otto zorgt de warme, gezellige en uitnodigende sfeer ervoor dat ze er even tussenuit kunnen en gewoon even kunnen genieten van het leven. Mikaela: ‘Hier heeft iedereen het recht om een mens te zijn tussen anderen. Het goede en mooie is dat we dit samen doen. We vinden hier allemaal hoop en dat houdt ons op de been.’

Omid: ‘Het moeilijke is als je ziet hoe de maatschappij om je heen de verkeerde kant op gaat en hoe dat de jongeren die Otto bezoeken beïnvloedt. Deze plek heeft me in contact gebracht met zulke geweldige mensen, dat het soms moeilijk is om ze niet de zekerheid te kunnen geven dat ze veilig zullen zijn.’

Op de vraag wat hun drijfveer is, antwoordt Omid: "We kunnen het ons niet veroorloven dit niet te doen. Er is geen enkele andere instelling in de samenleving die doet wat wij doen. Als wij er niet waren voor deze mensen, zou niemand dat zijn. Ik heb dezelfde achtergrond, dus voor mij is het geen optie om anderen niet te helpen. We moeten wel, want de situatie voor asielzoekers is niet houdbaar. 

Mikaela: "Voor mij is meedoen een manier om mijn privileges als blanke te delen. Iedereen verdient het om verwelkomd te worden, met vriendelijkheid en menselijkheid. We proberen de bestaande behoeften te zien en passen de activiteiten daarop aan. We zijn heel flexibel. Deze plek wordt gekenmerkt door solidariteit. Het is een warme en veilige plaats. Ik ben blij er deel van uit te maken."

Sluiten